@ARTICLE{Adamski_Jakub_Namiastka_2019, author={Adamski, Jakub}, volume={No XLIV}, journal={Rocznik Historii Sztuki}, pages={7-26}, howpublished={online}, year={2019}, publisher={Komitet Nauk o Sztuce PAN}, abstract={Kościół parafialny w Brochowie koło Sochaczewa, wzniesiony w latach 1551–1561 z inicjatywy wojskiego warszawskiego Jana Brochowskiego, jest jednym z najbardziej znanych dzieł włoskiego muratora Jana Baptysty Wenecjanina. W niniejszym artykule jego architektura poddana jest jednak an alizie nie stylowej, lecz ikonograficznej. Brochowska budowla odznacza się niezwykłym kształtem, zaskakującym jak na warunki wiejskiego kościoła parafialnego – jest to trójnawowa inkastelizowana bazylika, z dwiema okrągłymi wieżami w fasadzie zachodniej i trzecią wieżą nad apsydą prezbiterium, która mieści obszerną emporę, otwierającą się do wnętrza świątyni. Wyjaśnienie tak złożonego programu przestrzennego, kojarzącego się przy tym z architekturą militaris, jest możliwe, gdy weźmiemy pod uwagę osobę fundatora, którego funkcją, jako wojskiego warszawskiego, było zapewnianie bezpieczeństwa i spokoju podległemu obszarowi. Wyjątkowy motyw wieży wschodniej mieszczącej emporę komunikującą się z wnętrzem prezbiterium za pomocą wielkiej arkady można z kolei uznać za cytat z gotyckiej katedry poznańskiej, gdzie taka wieża przy chórze powstała na początku XV w. Sięgnięcie po rozwiązanie kojarzące się z kształtem wielkopolskiego tumu jest zrozumiałe wobec przynależności parafii w Brochowie wraz z całym archidiakonatem warszawsko-czerskim do diecezji poznańskiej. Przedstawiona w niniejszym artykule analiza podnosi rangę brochowskiego kościoła jako jednej z najciekawszych kreacji architektury sakralnej w Polsce około połowy XVI w.}, type={Artykuły / Articles}, title={Namiastka katedry w dobrach rycerskich? O ikonografii architektury szesnastowiecznego kościoła parafialnego w Brochowie}, URL={http://www.journals.pan.pl/Content/114595/PDF/RHS%20XLIV%202019%202-J.Adamski.pdf}, doi={10.24425/rhs.2019.131197}, }