Celem artykułu jest pokazanie sytuacji energetycznej Finlandii po agresji Rosji na Ukrainę oraz związanym z tym faktem wstąpieniem tego kraju do struktur NATO. Sytuacja taka ma miejsce po raz pierwszy w historii i analiza tego zjawiska jest ważnym elementem planowania polityki energetycznej dla innych państw. W artykule pokazano, jak można szybko i skutecznie podejmować decyzje mające wpływ na bezpieczeństwo energetyczne kraju.
Finlandia ze względu na swoje położenie geograficzne oraz uwarunkowania historyczne do niedawna była ściśle powiązana gospodarczo ze Związkiem Radzieckim, a następnie z Rosją. Sytuacja ta zmieniła się jednak diametralnie po napaści Rosji na Ukrainę. Spowodowało to zmianę myślenia polityków odpowiedzialnych za bezpieczeństwo, w tym bezpieczeństwo energetyczne.
Ze względu na brak zasobów surowców energetycznych oraz w celu dążenia do osiągnięcia neutralności klimatycznej, Finlandia sukcesywnie zwiększa udział OZE w swoim miksie energetycznym. Rozwijana jest również energetyka jądrowa stanowiąca jedno z najważniejszych źródeł produkcji energii elektrycznej w tym kraju. W 2021 roku miała 33% udział w całkowitej produkcji energii elektrycznej, a dwie fińskie elektrownie jądrowe mają łączną moc zainstalowaną wynoszącą 4,39 GW. Własna produkcja oraz import z bezpiecznych kierunków to podstawa bezpieczeństwa energetycznego Finlandii, zwłaszcza po wstrzymaniu dostaw energii elektrycznej i gazu z Rosji w maju 2022 roku. Obecnie energia elektryczna importowana jest głównie ze Szwecji, a gaz gazociągiem z Estonii oraz przez trzy małe terminale LNG. Zgodnie z planami rządu fińskiego od 2030 roku Finlandia ma się stać eksporterem energii elektrycznej dzięki zwiększaniu produkcji energii elektrycznej z elektrowni jądrowych oraz ze źródeł odnawialnych. Planowane jest też wykorzystywanie w większym zakresie pomp ciepła oraz ciepła odpadowego w ogrzewnictwie.