W artykule badam wpływy i reinterpretacje filozofii Romana Ingardena u Leopolda Blausteina. Ten ostatni studiował we Lwowie u autora O dziele literackim, a później nawiązał z nim wieloletni dialog filozoficzny. W literaturze przedmiotu można spotkać się z opinią, że Blaustein pozostawał pod wpływem Ingardena przede wszystkim na gruncie estetyki. Bronię jednak tezy, że wpływy te były znacznie szersze i dotyczyły także metodologii i teorii świadomości. Artykuł jest podzielony na trzy zasadnicze części. W pierwszej rekonstruuje się krytykę Blausteina metod ejdetycznych w fenomenologii. W tym kontekście twierdzi się, że argumenty te są skierowane raczej ku koncepcji Ingardena niż Husserla. I chociaż Blaustein proponuje rozumieć fenomenologię jako psychologię opisową, zaś Ingarden jako analizę ejdetyczną, obaj zgadzają się, że fenomenologia polega na rygorystycznym opisie sposobów dania przedmiotów w doświadczeniu. W drugiej części zostają omówione argumenty Blausteina przeciwko Husserlowskiej teorii świadomości. Argumenty te opierają się na Ingardenowskim odróżnieniu „przeżywania” i „doznawania” dat wrażeniowych. W ostatniej części wskazuję elementy, które zarówno łączą, jak i dzielą obie teorie estetyczne.