Autor podjął próbę scharakteryzowania walorów zespołów zabudowy realizowanej w różnej skali w polskich miastach, w poszukiwaniu utraconych cech miejskości i możliwości odzyskania dla miasta i jego mieszkańców środowiska mieszkaniowego – sprzyjającego integracji społecznej, dzięki miejskiemu klimatowi przestrzenno-funkcjonalnej struktury nowych zespołów zabudowy, w której otwarta publiczna przestrzeń łączy tkankę zabudowy, wyposażoną w niezbędny program społecznej infrastruktury usługowej.