Celem pracy było porównanie składu taksonomicznego i liczebności zespołu orzęsków peryfitonowych zasiedlających różne podłoża: określenie, w jaki sposób czas ekspozycji podłoży wpływa na obfitość tych mikroorganizmów oraz analiza zależność pomiędzy wybranymi właściwościami fizyczno-chemicznymi wód a orzęskami w jeziorze hypertroficznym. Wykazano, że zarówno bogactwo gatunkowe jak i obfitość orzęsków peryfitonowych w największym stopniu determinują zasoby pokarmowe siedliska oraz właściwości chemiczne wód głównie zawartość całkowitego węgla organicznego oraz azotu azotanowego, w mniejszym zaś stopniu rodzaj kolonizowanego podłoża. Czas ekspozycji podłoży wpływał zarówno na wzrost obfitości peryfitonowych orzęsków jak i zmian, ich struktury troficznej. Na początku eksperymentu podłoża były intensywnie kolonizowane przez gatunki typowo bakteriożerne, wraz ze wzrostem czasu ekspozycji podłoży wzrastał udział gatunków wszystkożernych.