Na przełomie XIX i XX w. powstanie styczniowe było tym wydarzeniem, które stanowiło jeden z fundamentów budowy pamięci zbiorowej Polaków, również tych przebywających na obczyźnie. Prasa polonijna przypominała o kolejnych rocznicach tego zrywu, wskazując na jego znaczenie dla dziejów narodu oraz budując właściwe postawy wśród polskiej emigracji. Tak też było w przypadku polskojęzycznych tytułów prasowych wydawanych w USA, które poprzez odniesienia do przeszłości starały się zbudować jedność polonijnej społeczności.

Artykuł analizuje rolę czasopism społeczno-kulturalnych wydawanych przez mniejszości narodowe i etniczne oraz grupy imigranckie. Wychodząc z definicji tego segmentu prasy oraz rozpatrując jej miejsce w komunikowaniu międzykulturowym zostały wyszczególnione trzy modele funkcjonowania tego rodzaju czasopism. W modelu pierwszym poszczególne tytuły dążą do upodmiotowienia własnej społeczności w sferze publicznej poprzez podkreślanie wspólnoty losów z większością. Z kolei w modelu drugim upodmiotowienie odbywa się poprzez akcentowanie różnic. Model trzeci natomiast dotyczy tych czasopism, których już sama obecność nadaje społeczności podmiotowość.