Abstrakt
Paul Ricoeur twierdzi, że jakkolwiek John Rawls stara się zaprezentować swą teorię sprawiedliwości jako koncepcję czysto proceduralną, neutralną aksjologicznie, to w istocie jest ona uwikłana w pewnego rodzaju przedzałożenia o zabarwieniu etycznym. Aby wydobyć te przedzałożenia, należy zdaniem Ricoeura zwrócić uwagę na fakt, że wbrew pozorom uzasadnienie teorii Rawlsa nie ma charakteru liniowego, lecz kolisty. Ten kolisty charakter uzasadnienia teorii sprawiedliwości daje o sobie znać w formułowanym przez Rawlsa postulacie, by dążyć do „refleksyjnej równowagi”, czyli do zgodności przyjmowanych zasad sprawiedliwości z „naszymi rozważnymi przekonaniami”.
Przejdź do artykułu
Bibliografia
Dupuy J.P. (1988), Les paradoxes de «Théorie de la justice». Introduction à l'oeuvre de John Rawls, „Esprit” 134 (1).
Kant I. (1984), Krytyka praktycznego rozumu, przeł. J. Gałecki, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Mann M.H. (2012), Ricoeur, Rawls and Capability Justice. Civic Phronēsis and Equality, London – New York: Continuum Studies in Political Philosophy.
Michel J. (2006), Paul Ricoeur. Une philosophie de l’agir humain, Paris: Les Éditions du Cerf.
Rawls J. (1994), Teoria sprawiedliwości, przeł. M. Panufnik, J. Pasek, A. Romaniuk, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Ricoeur P. (1950), Philosophie de la volonté, t. 1: Le volontaire et l’involontaire, Paris: Aubier.
Ricoeur P. (1991), Lectures, t. 1: Autour du politique, Paris: Éditions du Seuil. Ricoeur P. (1995), Le Juste, t. 1, Paris: Éditions Esprit.
Ricoeur P. (2003), O sobie samym jako innym, przeł. B. Chełstowski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Ricoeur P. (2005), Le juste, la justice et son échec, Paris: Éditions de L’Herne.
Welsen P. (2006), Principes de justice et sens de justice. Ricoeur critique du formalisme rawlsien, „Revue de Métaphysique et de Morale” 50 (2).
Przejdź do artykułu
pl
en
