Autor przedstawia koncepcję człowieka w filozofii Ericha Fromma. Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej autor przypomina, jak Fromm charakteryzował sytuację egzystencjalną człowieka; druga wskazuje miłość jako główny czynnik działania i rozwoju bytu ludzkiego. Człowiek jest częścią natury, będąc poddany działaniu jej praw, ale też przerasta naturę dzięki umiejętności wykorzystania rozumu. Podmiot ludzki ma świadomość swych ograniczeń i słabości na tle reszty natury. Odczuwa zagubienie i samotność wobec innych ludzi i świata przyrody. Dlatego szuka układu orientacji i odniesienia. To poszukiwanie jest najważniejszym ludzkim problemem egzystencjalnym. Miłość jest rozwiązaniem problemu ludzkiego istnienia. Zdaniem Fromma, człowiek to podmiot miłości.