Artykuł przedstawia analizę funkcji czasu gramatycznego Perfekt w kodowaniu czasów realnych współczesnego języka niemieckiego przy połączeniu dwóch odrębnych koncepcji, tj. schematu Reichenbacha oraz modelu Weinricha oraz próbę ich połączenia w jeden, prototypowy model. Jako dodatkowe kryterium wprowadzona zostaje klasyfikacja sposobów wykonania czynności wg. Vendlera, gdyż jednym z celów artykułu jest także zbadanie użycia czasowników posiłkowych haben-mieć oraz sein-być w peryfrazach czasownikowych w zależności od ich Aktionsart, czyli rodzaju czynności.