Wyniki wyszukiwania

Filtruj wyniki

  • Czasopisma
  • Autorzy
  • Współtwórca
  • Słowa kluczowe
  • Data
  • Typ
  • Język

Wyniki wyszukiwania

Wyników: 20
Wyników na stronie: 25 50 75
Sortuj wg:

Abstrakt

Zagadnienie objawienia ściśle wiąże się w teologii z kwestią pośrednictwa. Niniejszy artykuł analizuje znaczenie pojęcia objawienia i jego związku z kategorią pośrednictwa w teologicznej myśli Paula Tillicha, jednego z wielkich teologów i filozofów protestanckich XX wieku. Tillichowa doktryna Boga zakłada niepojętą bliskość, a jednocześnie transcendencję Ostatecznej Rzeczywistości. Zakłada jednak również to, że Bóg objawia się człowiekowi poprzez elementy rzeczywistości doczesnej. Pierwsza część artykułu poświęcona jest zatem Tillicha rozumieniu objawienia. W kolejnej części analizie została poddana kwestia ostatecznej postaci objawienia Bożego, którą według Tillicha jest Jezus Chrystus. Wreszcie w trzeciej, podsumowującej części pojęcie objawienia zostało przedstawione w kluczu pośrednictwa. Poprzez objawienie niepojęty Bóg zapośrednicza się w świecie, by człowiek mógł rozpoznać Jego bliskość i obecność. Pośrednictwo objawieniowe w tej optyce nie oznacza zaprzeczenia bezpośredniej bliskości Boga, ale do niej prowadzi i ją pokazuje.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Marcin Walczak
1
ORCID: ORCID

  1. Lublin

Abstrakt

This interview with Paul Roth was conducted after a symposium dedicated to his latest book The Philosophical Structure of Historical Explanation, which took place at the European Network for Philosophy of Social Sciences conference on August 30, 2019. This interview is authorised. Translation from English and all footnotes – Piotr Kowalewski Jahromi.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Piotr Kowalewski Jahromi
ORCID: ORCID

Abstrakt

The main goal of this paper is to present a fully developed concept of Paul A. Roth’s philosophy of history to the Polish reader. Of course, it is just an introduction, but with the interview it should be a good starting point for further analysis. These seem desirable given Roth’s very ambitious programme, which in addition is based on “old facts”; that is, an analytical philosophy of history and science. The rapprochement between the two “visions” is not only a philosophical consideration, but also responds to the often-raised voices of practitioners. This introduction refers primarily to Roth’s latest book, indicating a possible interpretation. This “reading” is conducted by indicating the historical context, recalling philosophical analyses and determining the validity of the proposed solutions in order to decide how much science there is in history and vice versa.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Piotr Kowalewski Jahromi
ORCID: ORCID

Abstrakt

In the paper I try to demonstrate that interactive concept of metaphor, in particular, that proposed by Ricoeur – contrary to what Wrzosek preaches – has a very limited use in the study of thought processes leading to the formulation of the metaphors used by the science.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Artur Dobosz
1

  1. Politechnika Poznańska (emeritus)
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Dziennik Paula Friedricha Knaacka z 1811 roku – Tagebuch vom Jahre 1811 – jest pierwszą prezentacją nieznanego źródła historycznego, obecnie znajdującego się w prywatnym posiadaniu. Autor dziennika był zegarmistrzem, ustawiaczem dzwonów automatycznego carillonu Ratusza Głównego Miasta w Gdańsku, a także kopistą rękopisu zawierającego opracowania protestanckich pieśni na ratuszowy automat. W swoim dzienniku odnotował, co robił każdego dnia 1811 roku i niejako mimochodem opisał, co działo się wokół niego. Tym samym otrzymaliśmy wielobarwny obraz życia codziennego w napoleońskim Wolnym Mieście Gdańsku na progu kolejnych zmian w jego politycznym bycie. Po lekturze dziennika Knaacka można było uzupełnić biografię autora oraz skorygować niektóre fakty na jego temat podawane w literaturze przedmiotu. Nie znaczy to jednak, że w odniesieniu do curriculum vitae gdańskiego zegarmistrza i ustawiacza dzwonów wszystko zostało już wyjaśnione.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

Adress-Buch der Stadt Danzig und dazu gehörigen Vorstädte, Danzig 1836.
Adress-Buch der Stadt Danzig und der dazu gehörigen Vorstädte, Danzig 1839.
Adreß-Buch für das Königliche Danziger Regierungs-Departement mit besonderer Berücksichtigung der Stadt Danzig und ihres Polizei-Bezirks, Danzig 1817.
Allgemeiner Wohnungs-Anzeiger für Danzig und dessen Vorstädten pro 1864/65 … Danizg 1864.
Barylewska-Szymańska E., Życie codzienne w okresie Wolnego Miasta Gdańska. Wybrane zagadnienia, [w:] Napoleon i Gdańsk …, s. 93–103.
Damps E., Historia teatru miejskiego w Gdańsku (1801–1841), Gdańsk 2015.
Danziger Stadt- und Adreβ-Almanach für das Jahr 1831, hrsg. v. Wilhelm Schumacher, Danzig 1831. Das jetzt-lebende Danzig Anno 1810…, Danzig 1810.
Duisburg F.G. v., Wolne Miasto Gdańsk 1809, przekł. i wyjaśnienia A. Masłowski, R. Kowald, Malbork 2016.
Hoburg K,, Geschichte und Beschreibung des Rathauses der Rechtstadt Danzig, Danzig 1857.
Januszajtis A., Gdańskie zegary, dzwony i karyliony, Pelplin 2003.
Kaczor D., Podstawy prawne polityki fiskalnej Wolnego Miasta Gdańska 1807–1813, [w:] Napoleon i Gdańsk…, s. 67–83.
Kizik E., Dekalog III. Niedziela w miastach hanzeatyckich w XVI–XVIII wieku, [w:] Między Zachodem a Wschodem. Studia z dziejów Rzeczypospolitej w epoce nowożytnej, red. J. Staszewski, K. Mikulski, J. Dumanowski, Toruń 2002, s. 160–171.
Kizik E., Finanse Gdańska w latach napoleońskiego Wolnego Miasta 1807–1813/14, [w:] Napoleon i Gdańsk…, s. 55–64.
Kizik E., Gute Policey, dyscyplinowanie zachowań społecznych w ewangelickim Gdańsku w XVI i w pierwszej połowie XVII wieku, [w:] Panorama lojalności. Prusy Królewskie i Prusy Książęce w XVI wieku, red. J. Axer, Warszawa 2001, s. 73–91.
Kizik E., Wesele, kilka chrztów i pogrzebów. Uroczystości rodzinne w mieście hanzeatyckim od XVI do XVIII wieku, Gdańsk 2001.
Kościelak S., Przejawy sekularyzacji i religijność w Gdańsku na przełomie XVIII i XIX w. w świetle relacji pamiętnikarskich i prasowych, „Studia Historica Gedanensia”, t. VII (2016), s. 75–103.
Kotarski E., Gdańska poezja okolicznościowa XVIII wieku, Gdańsk 1997.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, opr. Z. Nowak, P. Szafran, Warszawa– Poznań 1974.
Michalak J.M., Siedem lat chudych. Życie muzyczne i teatralne Gdańska okresu napoleońskiego, [w:] Napoleon i Gdańsk…, s. 105–118.
Napoleon i Gdańsk. Pierwsze Wolne Miasto Gdańsk 1807–1813/14. Materiały z sympozjum i wystawy w 200. rocznicę utworzenia Wolnego Miasta Gdańska, Gdańsk 20 lipca – 30 grudnia 2007, red. naukowy T. Stegner, Gdańsk 2008.
Neuer Wohnungs-Anzeiger nebst Allgem. Geschäfts–Anzeiger von Danzig und den Vorstädten für 1869. Danzig, Danzig 1869.
Popinigis D., Carillony i muzyka carillonowa dawnego Gdańska, Gdańsk 2014.
Prószyńska Z., Słownik gdańskich zegarmistrzów i gnomoników, [w:] Zegary gdańskie..., s. 131–201.
Sz[ychliński] G., Zegar wieżowy kościoła Najświętszej Marii Panny w Gdańsku, [w:] Zegary gdańskie…, s. 230b–231b.
Verzeichniβ der Grundstücke in der Stadt, und zwar innerhalb der Rechtstadt, Altstadt, Vorstadt, Niederstadt und Auβenwerke, zusammengestellt nach den neuen und alten Servis= Nummern. Hinzugefügt sind die Hypothekenbuchs-Nummern und Namen der Besitzer nach den Kämmerei-Heberegistern, Danzig 1854.
Weichbrodt D., Patrizien, Bürger, Einwoher der Freien und Hansestadt Danzig im Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf / Schwentine [1988–1992], Band 3.
Zajewski W., Stagnacja gospodarcza i eksploatacja finansowa Wolnego Miasta Gdańska, [w:] Historia Gdańska, red. Edmund Cieślak, t. 3 cz. 2, Gdańsk 1993, s. 150–167.
Zegary gdańskie, red. Z. Prószyńska, E. Barylewska-Szymańska, D. Kaczor, W. Szymański, Gdańsk 2005.

August von Kotzebue, Aufführungshäufigkeit seiner Stücke in Königsberg 1804–1873, http: //kultur-in-ostpreussen.de/images/stories/AdK/Auswertungen/Kotzebue%20Auff%C3%BChrungsh% C3%A4ufigkeit%201804-1873.pdf
Gliński M., Bertling Carl Friedrich Theodor, https://www.gedanopedia.pl/gdansk/?title=BERTLING_ CARL_FRIEDRICH_THEODOR
Gliński M., Błędnik, https://www.gedanopedia.pl/gdansk/?title=B%C5%81%C4%98DNIK,_wiadukt
Gliński M., Michalak J.M., Frantzius Friedrich Wilhelm, https://www.gedanopedia.pl/gdansk/?title=FRANTZIUS_FRIEDRICH_WILHELM
Méhul Etienne-Nicolas, https://www.oxfordmusiconline.com/grovemusic/search?q=Mehul&searchBtn= Search&isQuickSearch=true
Michalak J. M., Bachmann Jean Peter Heinrich, https://www.gedanopedia.pl/gdansk/?title=BACHMANN_ JEAN_PETER_HEINRICH
Śliwiński B., Gęsia Karczma, https://www.gedanopedia.pl/gdansk/?title=G%C4%98SIA_KARCZMA
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Danuta Popinigis
1
ORCID: ORCID

  1. W latach 2015–2020 profesor w Katedrze Teorii Muzyki w Akademii Muzycznej im.Stanisława Moniuszki w Gdańsku, ul. Łąkowa 1-2, 80-743 Gdańsk

Abstrakt

Przełomowe odkrycie w 1912 r. zjawiska dyfrakcji promieni X na kryształach zrewolucjonizowało nie tylko fizykę, ale także chemię, biologię i w końcu również nauki medyczne, otwierając drogę do badania na poziomie atomowym struktury leków oraz biomolekuł, do których mają one trafić. Po raz pierwszy dyfrakcję promieni X zaobserwowali Walter Friedrich (asystent) i Paul Knipping (doktorant) w eksperymencie wykonanym według wskazówek teoretyka, Maxa (później von) Lauego, który dwa lata później otrzymał za to indywidualnie Nagrodę Nobla (z oficjalną uroczystością w 1920 r.). Użyty wówczas przyrząd wystawiony jest w Muzeum Niemieckim w Monachium jako „oryginalna aparatura Lauego”. Opis taki jest podwójnie błędny: Laue nigdy osobiście na nim nie eksperymentował, a ponadto eksponat został w dużym stopniu odtworzony ze względu na zaginięcie lub kradzież (w samym Muzeum Niemieckim!) wielu części. Również „pierwsze zdjęcie rentgenowskie kryształu” otacza aura niejasności. Złoty medal noblowski Lauego został roztworzony w wodzie królewskiej dla uniknięcia konfiskaty i identyfikacji laureata przez hitlerowców. Po wojnie w Sztokholmie wybito duplikat, lecz wszelki ślad po nim zaginął. Ten przykład zniekształconej (często upiększonej) narracji o wielkim odkryciu skłania do zastanowienia: czy dopuszczalne jest opowiadanie o osiągnięciach nauki w sposób uproszczony, nie do końca zgodny z prawdą historyczną? Nasza odpowiedź to „ostrożne tak”, z zastrzeżeniem, że należy podejmować wszelkie wysiłki, aby tę prawdę historyczną przywrócić. I taki właśnie jest cel tego artykułu – w odniesieniu do jednego odkrycia fizyki.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Kamil F. Dziubek
1
Mariusz Jaskólski
2 3
ORCID: ORCID
Andrzej B. Więckowski
4 5

  1. Europejskie Laboratorium Spektroskopii Nieliniowej LENS, Sesto Fiorentino (Florencja), Włochy
  2. Instytut Chemii Bioorganicznej PAN
  3. Wydział Chemii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
  4. Wydział Fizyki i Astronomii, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra
  5. Instytut Fizyki Molekularnej PAN, Poznań
Słowa kluczowe John Paul II climate changes

Abstrakt

In 1979, Pope John Paul II spent just nine days in his home country, Poland. This historic pilgrimage lead to a ‘spiritual revolution’ that culminated in the peaceful collapse of the authoritarian regime in Poland, and eventually to the disintegration of the Soviet Union. Could leaders of the Christian churches today spark a similar ‘spiritual revolution’ to combat manmade climate change?

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ottmar Edenhofer
Juliana Gärtner

Abstrakt

Paul Valéry (1871-1945) was considered in the 1930s one of the greatest French poet and essayist. He was the author of the famous poems: La Jeune Parque (The Young Fate) and Le Cimetiere marin (The Graveyard by the Sea). Many times in different situations he spoke very highly of Poland and Poles. Wednesday, October 28th 1936, Valéry arrived in Warsaw. He delivered two lectures during his brief stay. They met with great interest, they were in the papers, they have been mentioned by Polish writers: Wacław Grubiński, Zofia Nałkowska, Tadeusz Breza. Also, Czesław Miłosz and Ludwik Hieronim Morstin have written about meetings with Paul Valéry. Poet`s visit, although very short, was a significant event in Polish cultural life.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Jan Tomkowski

Abstrakt

Tematem niniejszego artykułu jest potencjalny język atletyki w Flp 3,12-16. Główny akcent skupia się na pytaniu, jak przyjęcie istnienia w nim języka atletyki przyczynia się do lepszego zrozumienia tego tekstu, a przede wszystkim jego teologicznej treści. Artykuł składa się z trzech części. W części pierwszej autor analizuje poprzedzający i następujący kontekst Flp 3,12-16. Przychyla się przy tym ku poglądowi zwolenników struktury koncentrycznej: 3,1-11 (A), 3,12-16 (B), 3,17-4,1 (A’). W częściach obramowania (A i A’) chodzi o polemikę Pawła z jego przeciwnikami, przy czym głównym zamiarem Pawła jest wezwanie Filipian do tego, by „mocno stali w wierze”. Część druga artykułu zawiera krótką analizę egzegetyczną tekstu 3,12-16, która jest skoncentrowana na najważniejszych pojęciach (zdobyć, ruch, myślenie) oraz na celu niebiańskiej doskonałości, z którymi te pojęcia są związane. W części trzeciej zostają zanalizowane potencjalne atletyczne obrazy w 3,12-16. W oparciu o powszechną akceptację rzeczownika τὸ βραβεῖον w 3,14 jako agonistycznego terminus technicus, inne rzeczowniki i czasowniki, które same w sobie nie mają znaczenia atletycznego, zostają zinterpretowane jako odnoszące się do atletyki w kontekście tej perykopy. Na zakończenie autor artykułu zauważa, że Paweł jako przeciwwagi dla schematu „wysiłek-nagroda”, typowego dla języka atletycznego, używa języka powołania, wprowadzając schemat „dawanie-otrzywanie”. W ten sposób Paweł podkreśla ukierunkowanie na przyszłość, które jest charakterystyczne dla przesłania, które głosi i którym żyje.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Reimund Bieringer

Abstrakt

W teologii moralnej nie poświęcono jak dotąd wiele miejsca zagadnieniu czułości. Wystarczy odwołać się do najpopularniejszych słowników związanych z tą dziedziną, aby stwierdzić albo całkowity brak tej problematyki, albo jej jedynie marginalną obecność czy to w nauczaniu doktrynalnym, czy chociażby w katalogu cnót. W niniejszym artykule zostaną ukazane niektóre dwudziestowieczne próby filozoficznego i teologicznego zmagania się z zagadnieniem czułości, które stanowiły niejako wprowadzenie do zaproponowanej przez papieża Franciszka teologii czułości. Zostaną także ukazane sposoby rozumienia czułości w teologii Ojca Świętego oraz jej egzystencjalne przykłady. Wydaje się, że papież Franciszek rozumie czułość jako sposób egzystencji i relacji z drugim człowiekiem, który współgra ze sposobem bycia chrześcijaninem w świecie, ponieważ jest to rodzaj ukazania Boga światu. Ten sposób życia charakteryzuje się empatyczną bliskością, egzystencją rozumianą jako dar z siebie, realnym uczestnictwem w życiu drugiego człowieka, w jego radościach i cierpieniach i w końcu – w ojcowskim i macierzyńskim zatroskaniu. Wedle miary, w której teologia moralna ma jako swój przedmiot ukazanie autentycznej egzystencji ludzkiej w konkretnych miejscach życia człowieka, trzeba powiedzieć, że po nauczaniu Franciszka nie jest możliwe jej uprawianie, abstrahując od czułości jako centralnej cnoty w realizacji chrześcijańskiego powołania.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ks. Wojciech Surmiak
1
ORCID: ORCID

  1. Uniwersytet Śląski w Katowicach

Abstrakt

The primacy of the Bishop of Rome is the term for the highest office in the Church. It consists in carrying out a mission appointed to St. Peter and his successors by Christ. The truth about the primacy is a theoretical plane, dogmatically defined at the I Vatican Council in 1870. It also has a practical dimension, which depends on the individual popes and the particular historical context. A characteristic feature of the pontificate of John Paul II was the implementation of the reforms of the II Vatican Council and the Church’s preparation for the Great Jubilee of the third millennium. John Paul II realized the primacy function in accordance with the tradition of the Church, on the grounds of the biblical image of Peter the Apostle, and continuing the line of his predecessors – John XXIII and Paul VI. The leading element of his pontificate was the openness to the world, to man and his dignity, or sensitivity to the signs of the times. The priority at the level of ecclesial unity was a concern for the community at all levels, including the ecumenical field. John Paul II realized the primacy ministry as Servus servorum Dei, in the ancient formula – priority in love .

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ks. Marek Żmudziński
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

In 2020, in Poland, a national commemoration of two eminent religious philosophers was celebrated: it was dedicated to the memory of Friar J.M. Bocheński O.P. and Pope St. John Paul II. In the paper, I recapitulate fundamental ideas of The Logic of Religion (1965) by the former author and sum up the key issues of the doctoral thesis The Doctrine of Faith in St. John of the Cross (1948) by the latter. I also mention St. John Henry Cardinal Newman’s Grammar of Ascent (1870), because in Polish translation this book is entitled A Logic of Faith. In order to compare those heterogeneous conceptions of religious faith I reach out to logical semiotics, and using its tools I try to find a symbolic meaning of religious speech that could be accepted equally by religious thinkers and by non‑believers. I propose to understand religious speech as having not only literal sense, and not only a metaphysical meaning, but also, as I claim, the power to activate values that guide human behavior. I hope this is a conciliatory proposition because it places semiotics on a neutral footing among religious dogmas. In this perspective, mysticism can be described as a pragmatic aspect of language that emerges when a user refers to a transcendent reality.
Przejdź do artykułu

Bibliografia

1. Alighieri D. (2004), Biesiada, przeł. M. Bartkowiak‑Lerch, Kęty: Antyk.
2. Bocheński J.M. (1988), Między logiką a wiarą. Z Józefem M. Bocheńskim rozmawia Jan Parys, Montricher: Les Editions Noir Sur Blanc.
3. Bocheński J.M. (1990), Logika religii, przeł. S. Magala, Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
4. Bocheński J.M. (1993), Sens życia, Kraków: Philed.
5. Bocheński J.M. (1994), Sto zabobonów, Kraków: Philed.
6. Gronczewska A. (2009), Szyfrant, który sprawił cud, „Dziennik Łódzki”, https:// dzienniklodzki.pl/szyfrant-ktory-sprawil-cud/ar/185093
7. Jan od Krzyża św. (1975), Dzieła, t. I–II, przeł. o. Bernard od Matki Bożej, wyd. III, Kraków: Wydawnictwo oo. Karmelitów Bosych.
8. Newman J.H. (1989), Logika wiary, przeł. P. Boharczyk, Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
9. Poe E.A. (1986), Złoty żuk, w: tenże, Opowiadania, t. 1, przeł. S. Wyrzykowski, Warszawa: Czytelnik.
10. Pseudo‑Dionizy Areopagita (1997), Teologia symboliczna, w: tenże, Pisma teologiczne, przeł. M. Dzielska, Kraków: Znak.
11. Wojtyła K. (1959), Ocena możliwości zbudowania etyki chrześcijańskiej przy założeniach systemu Maksa Schelera, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
12. Wojtyła K. (1990), Zagadnienie wiary w dziełach św. Jana od Krzyża, przeł. o. Leonard od Męki Pańskiej OCD, Kraków: Wydawnictwo oo. Karmelitów Bosych.
13. Zieliński T. (1999), Chrześcijaństwo antyczne, Religie Świata Antycznego, T. VI, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.


Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Łukasz Kowalik
1
ORCID: ORCID

  1. Uniwersytet Warszawski, Wydział Filozofii, Redakcja „Przeglądu Filozoficznego”, ul. Krakowskie Przedmieście 3, 00-927 Warszawa

Abstrakt

Artykuł podejmuje kwestię, w jaki sposób pytania formułowane przez Matkę Najświętszą i to, co wiemy o Jej refleksji nad Objawieniem, mogą posłużyć jako wzorzec teologii, a jednocześnie wzorzec relacji tej refleksji do innych nauk. Brane są pod uwagę dokumenty Magisterium Kościoła, wypowiedzi papieży, a także opinie wybitnych współczesnych filozofów i teologów. Przedmiot teologii determinuje jej specyfikę, punkt wyjścia i metody. Również stosowane przez nią kryteria oceny argumentacji i wniosków uwzględniają uniwersalne zasady pracy rozumu, ale w odróżnieniu od innych nauk, są zakorzenione w środowisku eklezjalnym, bez którego nie byłoby teologii. Również cel teologii wyróżnia ją spośród nauki i nadaje w jej przypadku szczególne znaczenie pragmatyzmowi i pożyteczności.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Izabella Smentek
1
ORCID: ORCID

  1. Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Abstrakt

On the centenary of the birth of St. John Paul II, this article reflects on his legacy for moral theology by examining the enduring relevance of his 1993 Encyclical Veritatis Splendor. Against what some authors call the new morality, this papal document holds up the classical notion of morality as a realm in which we encounter the absolute, to the point that one may even be called upon to lay down one’s life in martyrdom. As a figure of classical morality, the essay presents Antigone, who risked her life to honor her dead brother’s body. A different woman serves as a figure of the new morality: Mrs. Bergmeier, who is praised by some of the proponents of this approach for having committed “sacrificial” adultery in order to be reunited with her family. Examining the differences between these two accounts, the paper recalls the classical distinction between choice and intention. It is argued that the new morality has forgotten about the moment of choice, subsuming it entirely under the intention. In its teaching on the moral object and intrinsically evil acts, Veritatis Splendor defends the basic moral experience that we have a choice and that our choices matter.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Stephan Kampowski
1
ORCID: ORCID

  1. Pontifical John Paul II Theological Institute for Marriage and Family Sciences in Rome/Italy

Abstrakt

The Theology Department was opened in January 1918. It came into existence as one of the first four departments of the Catholic University of Lublin. Its activity became part of the university’s mission which is conducting research in harmony with science and faith, educating the catholic intelligentsia and contributing to christian culture.

The identity of the Department manifests itself in the high standard of scientific research and academic education as well as in deepening and promoting the christian concept of the world and man in the context of challenges of the present time.

This article presents an outline history, organization and the main trends in scientific research carried out in the Theology Department of John Paul II Catholic University of Lublin.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Marta Lizut

Abstrakt

Katolicki obraz Marcina Lutra na przestrzeni wieków ewoluował od zdecydowanie negatywnego w czasie reformacji i w wiekach następnych, poprzez próby teologicznie i historycznie pogłębionych analiz inspirowanych ruchem ekumenicznym, aż po współczesną akceptację wielu jego teologicznych postulatów. Współczesne kierunki rzymskokatolickiego myślenia o Lutrze dobrze streszczają historycznie wyważone i dogmatycznie pogłębione opinie ostatnich papieży: Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka. Idąc za tekstami uzgodnień Komisji luterańsko-katolickiej na forum światowym, ekumenicznie otwarci papieże potrafią dostrzec w Marcinie Lutrze człowieka głęboko religijnego, świadka Ewangelii, którego myśl teologiczna nie utraciła swej aktualności i jest wyzwaniem dla współczesnego zsekularyzowanego świata.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Piotr Jaskóła

Abstrakt

This article was prompted by a joint declaration made on 28 September 2015 by the Archbishops of Cracow and Warsaw and the state authorities of the two cities that they would provide means for publishing project ‘A Critical Edition of the Literary Works of Karol Wojtyła – John Paul II’. This decision, marking the 100th anniversary of the birth of Karol Wojtyła in May 2020, signalizes the importance of the project which goes beyond a standard publication of an author’s complete works. The series was inaugurated by the publication in 2018 of Volume One (Juvenilia, 1938–1946), whose editors are expected to continue working on the following volumes. The author of this article takes a look at the first collected works edition of The Poetry and Dramas of Karol Wojtyła – John Paul II, published in 1979 (it actually went to press in 1980) under the directorship of Jacek Woźniakowski and authorized by John Paul II himself. It was in fact a complete edition as its editors succeeded in collecting all of Karol Wojtyła literary works from the moment he enrolled at the Seminary until his election as Pope in 1978. All the texts used for that edition were collected at source and in that respect can hardly be surpassed. For over forty years it offered a reliable store of Karol Wojtyła’s poems and plays to ordinary readers, translators, producers of plays and public ceremonies. In this article we can find a first-hand account of the story of that first edition from its inception, the role of the editors of the weekly Tygodnik Powszechny, the decisions taken at the Znak head office and the author’s own contribution as editor. It is at this point that he explains the decision to exclude from their edition Karol Wojtyła’s juvenila from his student years.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Jan Okoń
ORCID: ORCID

Abstrakt

Autor jest zdania, że na poglądy filozoficzne Karola Marksa silnie oddziałała tradycyjna kultura żydowska z jej wysokim uznaniem dla pracy umysłowej, wiarą w cudowną genialność pewnych poglądów, ambicją życiową i jakiegoś rodzaju fatalizmem. Po drugie, co sam Marks wyraźnie podkreślał, jego filozofia pozostawała pod silnym wpływem Hegla. Po trzecie, i to jest główny cel tego artykułu, można wykazać, że Marks wysoko cenił poglądy Marcina Lutra i jego wpływ na przemiany religijne w Europie. Autor stawia sobie za cel prześledzić wspólne wątki przewijające się w dziełach Lutra i Marksa. Obaj określali sens ludzkiego życia przez zaangażowanie w wykonywanie ciężkiej i mozolnej pracy, umysłowej lub fizycznej. Obaj byli oburzeni naiwnością i ideologicznym zaślepieniem niewykształconych mas. Obaj uważali, że przyczyną zabobonnego myślenia była opresyjna wiara nasilająca strach przed wiecznym potępieniem lub przed głodem i zmuszająca lud do posłuszeństwa. Wreszcie obaj uważali, że bierność i naiwność można przezwyciężyć tylko przez rewolucję, która zajdzie w powszechnej świadomości i w warunkach życia. Obaj dążyli do takiej rewolucji, choć każdy do innej.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Jacek Hołówka
ORCID: ORCID

Abstrakt

This article presents little known facts sampled from the notes and personal records of Professor Stanis$aw Pigoń and Karol Wojtyła. The two met for the first time in 1938, when young Wojtyła began his studies at the Polish Department of the Jagiellonian University. A bond of mutual liking and respect, based on similar personalities and similar war experiences, morphed into an abiding friendship in the years after the war. The article chronicles that friendship on the basis of documents and private papers held in the Jagiellonian Library (Professor Pigoń’s Archives) and the Archives of the Metropolitan Curia in Cracow. Wojtyła, when he became Pope John Paul II always spoke warmly about his university teachers, especially about Professor Pigoń.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Franciszek Ziejka

Abstrakt

The article attempts to outline Adam Mickiewicz’s concept of subjectivity. He introduces it in his visionary poetic drama Dziady (Forefathers’ Eve) where a radically ambivalent situation is presented through the duality of the main character Gustaw/Konrad. The article describes this duality in terms of Paul Ricoeur’s distinction between cogito exalté and cogito brisé. In Dziady Mickiewicz dramatizes the transition from exaltation to dejection, the condition of cogito brisé (living with a wound). His romantic subject cannot throw away his past, but because he is acutely aware of his failings and his inadequacy he is able to free himself from delusions of grandeur and self-centered pride. The condition of uncertainty, inadequacy and chronic insatiability is like a gaping wound or a lack which may lead the ‘I’ to open up and seek the Other. It is a vision of man who knows he is deeply flawed but capable of pursuing a noble desire; vulnerable and fallible, beset by ‘endless error’ and yet able to act and get his act together; self-centered and yet, because of the relational nature of the human identity, capable of redirecting his emancipatory energy to Others. It can be summed up the concept of homo capax (homme capable) which, as this article argues, provides the key to Mickiewicz’s anthropology.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Agnieszka Bednarek-Bohdziewicz

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji