Bioróżnorodność jest kluczem do trwania gatunków i zabezpieczeniem naszej przyszłości.

Life on Earth is a process carried out by billions of organisms belonging to a huge number of species. From the beginning of life to the present day, the number of species steadily increases, but the process is interrupted by deep crises (“Great Extinctions”) as the number of species rapidly declines. However, after a relatively short period of time – millions of years – the number of species returns to their previous heights and continues to rise until the next catastrophe. When the species Homo sapiens appeared on Earth, it found the greatest biotic diversity in the history of the Earth, but in a very short time – after its rapid population growth – the diversity began to decline again. Are we witnessing the beginning of another great extinction? If so, what would be the consequences for those species that survive? Is Homo sapiens also endangered? And life on Earth? Questions easy to ask, but difficult to answer.

Stanowią namiastkę lasów na terenach rolniczych. Jakie pełnią funkcje w kontekście zmian klimatu i jaki jest ich stan ochrony?

W ostatnich kilkudziesięciu latach doszło do zachwiania równowagi pomiędzy procesami cyklu obiegu azotu w środowisku. Co to oznacza dla lasów, ziemi i atmosfery?

Wykorzystanie metod rozwoju zrównoważonego jako jedynej możliwej formy kształtowania architektury efektywnej ekologicznie wydaje się stwarzać złudne wrażenie braku innych możliwości rozwoju współczesnej eko-architektury w konfrontacji z wyzwaniami, przed jakimi staje społeczeństwo zamieszkujące przestrzenie zurbanizowane. Jednak niniejszy artykuł ma na celu przedstawić ideę zielonej architektury jako jednej z dróg rozwoju współczesnych zrównoważonych miast, będącej formą przekształcenia struktur miejskich w inny niż dotychczas sposób. Traktuje ona zagadnienie bardziej holistycznie, poszerzając je o kolejne aspekty, bez nacisku jedynie na elementy efektywności energetycznej, gospodarowania zasobami wody i wykorzystania zdobyczy współczesnej techniki w służbie oszczędności. Zielona architektura może stać się najbardziej twórczym elementem współczesnych miast. Pozostaje jednak pytanie, czy zmieniające się dynamicznie środowisko miejskie posiada przed sobą jakąś alternatywę, czy jednak zielona architektura pozostanie jedynie jedną z wielu możliwych form kształtowania przestrzeni współczesnych miast. Istotne będzie, czy stanie się ona jednym z ogólnoświatowych trendów projektowych, czy jednak zasady jej tworzenia zostaną w pewnym momencie w sposób całościowy narzucone bezpośrednio lub pośrednio, poprzez sformalizowanie wymogów dotyczących parametrów tworzonej przestrzeni. Wykorzystanie zdolności adaptacyjnych miasta do implementacji nowych funkcji, gałęzi usług, rekreacji i ich aktywizowanie, pobudzanie samowystarczalności poprzez systemowe wprowadzenie nowej formy architektury może w tym przypadku stanowić odpowiedzi na pogarszające się warunki środowiska nie-zurbanizowanego oraz metodę na rozwiązanie problemu dezintegracji struktur miejskich. Jednocześnie również daje to możliwość poszerzenia grona odbiorców architektury nie tylko do ludzi, lecz świadomie tworzenie przestrzeni również dla rozwoju miejskiej biocenozy.

Co stanowi intelektualny fundament współpracy ludzi sztuki z naukowcami? Dlaczego interakcje artystów i biologów są ważne? Jakie korzyści mogą odnosić oba środowiska, współpracując z sobą? Jakie nowe możliwości w przyszłości daje dialog biologów molekularnych z artystami sztuk wizualnych?