Dezynfekcja wód do picia była dotychczas przeprowadzana za pomocą chlorowania. Jest to dobrze znana, efektywna metoda mająca wiele zalet, niemniej podczas tego procesu tworzą się niebezpieczne dla zdrowia produkty uboczne takie jak trihalornetany czy chloryny, chlorany i bromiany. Innym procesem dezynfekcji pojawiającym się jako obiecująca alternatywą wobec chlorowania jest ozonowanie. Pomimo niezaprzeczalnych zalet, pojawiają się tam również nieokreślone do końca niebezpieczcństwa. Dotyczą one szczególnie tworzenia się kancerogennych anionów bromianowych w wodach zawierających bromki. Oznaczanie bromianów i innych nieorganicznych halogenopochodnych jest zazwyczaj przeprowadzane za pomocą chromatografii jonowej z detekcją konduktometryczną. Poprawę dokładności oznaczania można osiągnąć poprzez stosowanie alternatywnych technik łączonych takich jak IC-ICP-MS czy IS-MS-MS. Techniki te są wprawdzie bardzo czule, lecz są również bardzo wyrafinowane i drogie. Inną alternatywną, relatywnie tanią i dobrą propozycją są tzw. techniki "reakcji po kolumnie", czyli metody derywatyzacyjne połączone z chromatografią jonową. Niniejsza praca stanowi przegląd najnowszych osiągnięć w dziedzinie technik analitycznych stosowanych w oznaczaniu nieorganicznych halogenopochodnych produktów dezynfekcji wód do picia.