Celem artykułu jest pokazanie szans i zagrożeń dla centrum Krakowa generowanych przez rozwiązania Planu Ogólnego Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Krakowa, opracowanego w 1964 roku przez zespół pod kierownictwem Stanisława Hagera i przyjętego do realizacji w 1967 roku. W artykule omówiono w szczególności idee dotyczące przebudowy układu komunikacyjnego okolic dworca kolejowego i skonfrontowano je z paradygmatami dotyczącymi rozwoju centrów miast.