Wyniki wyszukiwania

Filtruj wyniki

  • Czasopisma
  • Autorzy
  • Słowa kluczowe
  • Data
  • Typ

Wyniki wyszukiwania

Wyników: 2
Wyników na stronie: 25 50 75
Sortuj wg:
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

W artykule stawiam pytanie, czy Rawlsowska koncepcja justice as fairness jest deontologiczna. Odpowiadając pozytywnie, sytuuję Rawlsowskie rozumienie deonto-logicznego charakteru teorii sprawiedliwości w kontekście dziejów pojęcia deontologii. Argumentuję, że wyznacznikiem rozumienia deontologii przez Rawlsa jest uznanie za przedmiot etyki relacji (inter)personalnych. W celu wyeksplikowania tej idei sięgam do młodzieńczej rozprawy Rawlsa A Brief Inquiry into the Meaning of Sin and Faith: An Interpretation based on the Concept of Community (1942).
Przejdź do artykułu

Bibliografia

Adams R.M. (2009), The Theological Ethics of the Young Rawls and Its Background, w: J. Rawls, A Brief Inquiry into the Meaning of Sin and Faith: An Interpretation based on the Concept of Community with On My Religion, red. T. Nagel, Cambridge, MA: Harvard University Press, s. 24–101.
Bentham J. (1983), Deontology, w: tenże, „Deontology” together with „A Table of Springs of Action” and „The Article on Utilitarianism”, red. A. Goldworth, Oxford: Clarendon Press, s. 117–281.
Broad C.D. (1930), Five Types of Ethical Theory, London: Routledge.
Cohen J., Nagel T. (2009), Introduction, w: J. Rawls, A Brief Inquiry into the Meaning of Sin and Faith: An Interpretation based on the Concept of Community with On My Religion, red. T. Nagel, Cambridge: Harvard University Press, s. 1–23.
Davis N.A. (2002), Deontologia współczesna, przeł. P. Łuków, w: P. Singer (red.), Przewodnik po etyce, Warszawa: Książka i Wiedza, s. 247–260.
Frankena W.K. (1973), Ethics, wyd. 2, New Jersey, Englewood Cliffs: Prentice‑Hall. Freeman S. (1994), Utilitarianism, Deontology, and the Priority of Right, „Philosophy & Public Affairs” 23 (4), s. 313–349.
Goldworth A. (1983), Editorial Introduction, w: J. Bentham, „Deontology” together with „A Table of Springs of Action” and „The Article on Utilitarianism”, red. A. Goldworth, Oxford: Clarendon Press, s. xi–xxxvi.
Kymlicka W. (1988), Rawls on Teleology and Deontology, „Philosophy & Public Affairs” 17 (3), s. 173–190.
Louden R.B. (1996), Toward a Genealogy of „Deontology”, „Journal of the History of Philosophy” 34 (4), s. 571–592.
Rawls J. (1998), Liberalizm polityczny, przeł. A. Romaniuk, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Rawls J. (2000), Lectures on the History of Moral Philosophy, red. B. Herman, Cambridge, MA: Harvard University Press.
Rawls J. (2009a), A Brief Inquiry into the Meaning of Sin and Faith: An Interpretation based on the Concept of Community with On My Religion, red. T. Nagel, Cambridge, MA: Harvard University Press.
Rawls J. (2009b), Teoria sprawiedliwości. Wydanie nowe, przeł. M. Panufnik, J. Pasek, A. Romaniuk, przekład przejrzał i uzupełnił S. Szymański, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Reidy D.A. (2015), Deontological vs. Teleological Theories, w: J. Mandle, D.A. Reidy (red.), The Cambridge Rawls Lexicon, Cambridge: Cambridge University Press, s. 198–201.
Sandel M.J. (1982), Liberalism and Limits of Justice, Cambridge: Cambridge University Press.
Schneewind J.B. (2002), Jeremy Bentham. Introduction, w: tenże (red.), Moral Philosophy from Montaigne to Kant, Cambridge: Cambridge University Press, s. 460–462.
Sidgwick H. (1907), The Methods of Ethics, wyd. 7, London: Macmillan and Company.
Timmermann J. (2014), Kantian ethics and utilitarianism, w: B. Eggleston, D. Miller (red.), The Cambridge Companion to Utilitarianism, Cambridge: Cambridge University Press, s. 239–257.
Timmermann J. (2015), What’s Wrong with „Deontology”, „Proceedings of the Aristotelian Society” 115 (1), s. 75–92.
Weithman P. (2016), Rawls, Political Liberalism and Reasonable Faith, New York: Cambridge University Press.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Krzysztof Kędziora
1
ORCID: ORCID

  1. Uniwersytet Łódzki, Instytut Filozofii, ul. Lindleya 3/5, 90‑131 Łódź

Abstrakt

Tematem artykułu jest stanowisko normatywne H. Elzenberga, które nazywam autocentryzmem etycznym. Jest to stanowisko, które przedkłada obowiązki wobec siebie nad obowiązki wobec innych. Nie jest to jednak klasyczny perfekcjonizm. Stanowisko Elzenberga opiera się na kilku założeniach: na agorofobii, na sceptycyzmie deontologicznym, perfekcjonizmie, irracjonalizmie (co radykalnie różni jego stanowisko od stanowiska stoików) oraz monizmie aksjologicznym. Wzorami osobowymi wpisanymi w to stanowisko są „meliorysta” i „soteryk”.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Magdalena Środa
ORCID: ORCID

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji