Nauką zajmuje się wiele milionów ludzi na całym świecie, dlatego potrzebne są narzędzia wspierające decyzje o kierunkach strumieni finansowania. W wielu krajach wykorzystuje się w tym celu wskaźniki bibliometryczne, które stały się praktyczną „walutą”, umożliwiającą prostą i wygodną wycenę naukowca lub instytucji naukowej. Polska ma skomplikowany system ewaluacji, z licznymi słabościami. Szczególne zastrzeżenia dotyczą listy rankingowej nauk czasopism, która w latach 2021–2023 została arbitralnie zmieniona w kierunku promującym czasopisma krajowe, niewytrzymujące międzynarodowej konkurencji. Od grudnia 2023 powszechna jest świadomość kardynalnych słabości istniejącego systemu ewakuacji. Konieczne było przyjęcie szybkiego rozwiązania awaryjnego, w celu umożliwienia ewaluacji za lata 2022–2025. Jednak niezbędne jest przemyślenie przyszłego systemu oceny. Autor proponuje obiektywizację oceny parametrycznej, która w sposób systemowy zmniejszałaby ryzyko patologicznego rozwoju sytuacji.