Praca przedstawia charakterystykę mikrobiologiczną osadu ściekowego z mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków i obornika oraz wyprodukowanych z nich kompostów. W doświadczeniu sporządzono 4 rodzaje kompostów. Pierwszy składał się z samego osadu ściekowego, drugi z obornika, kolejne komposty powstały w wyniku zmieszania wyżej wymienionych bioodpadów w proporcjach: 75% osadu+ 25% obornika oraz 50% osadu + 50% obornika. W kolejnym etapie badań powstałe komposty wprowadzono do gleby. W kompostach oraz w glebie z kompostami oznaczano liczebność: Salmonella sp., E.coli, Clostridium perfringens, ogólnie bakterii, grzybów oraz promieniowców metodą płytkową na wybiórczych podłożach. Badania wykazały, że proces kompostowania spowodował całkowitąeliminację Salmonella sp. oraz zmniejszenie liczebności wszystkich pozostałych grup drobnoustrojów. Zgodnie więc z Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 19 października 2004 r. przekompostowany osad ściekowy nadawał się do wykorzystania na cele rolnicze. Ponadto stwierdzono, że po wprowadzeniu kompostów do gleby, już w sześćdziesiątym dniu zaobserwowano zmniejszenie liczebności w niej większości analizowanych grup drobnoustrojów (z wyjątkiem promieniowców E.coli), w tym bakterii chorobotwórczych z rodzaju C. perfringens. Uzyskane wyniki badań wskazują, że wprowadzenie bioodpadów do gleby może zmniejszać przeżywalność niektórych patogenów w środowisku, a więc jest to dobra metoda utylizacji tego rodzaju materii organicznej.