Podczas prac ze złoża biofiltra zainstalowanego w fabryce kabli ,,Załom" kolo Szczecina wyizolowano grzyba Fusarium so/ani zdolnego do wykorzystywania metyloizobutyloketonu (MIBK) jako jedynego źródła węgla i energii. Hodowle namnażające prowadzono w półprzepływowym układzie bazującym na płuczce napełnionej pożywką mineralną, przez którą przetłaczano z zadaną szybkością powietrze domieszkowane metyloizobutyloketonem. Celem ochrony hodowli przed zainfekowaniem na drodze strumienia powietrza zainstalowano filtr bakteryjny. Z tak wzbogaconych hodowli izolowano mikroorganizmy wykonując posiewy na płytkach Petriego zalewanych wspomnianą wyżej pożywką mineralną uzupełnioną agarem. Testy potwierdzające oraz wstępne testy kinetyki biodegradacji MIBK przez wyizolowanego Fusariurn solani wykonano w analogicznym zestawie badawczym, jak stosowany do hodowli namnażających. W czasie badań mierzono natężenie przepływu gazów oraz oznaczano stężenia metyloizobutyloketonu przed i za płuczkami metodą chromatograficzną. Na bazie tych danych obliczono sprawność i szybkości biodegradacji MIBK przez Fusarium so/ani. Maksymalna szybkości . biodegradacji wynosiła około 60 gm+h', przy obciążeniach do 200 g-m+h', a sprawność zawierała się w przedziale od 40 do 80%, malejąc w miarę wzrostu obciążenia hodowli testowana substancją.