Search results

Filters

  • Journals
  • Date

Search results

Number of results: 2
items per page: 25 50 75
Sort by:
Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

Media będące głównym źródłem informacji o polityce kształtują opinie, postawy i zachowania odbiorców. Wpływ na ten proces ma nasilająca się w ostatnich latach polaryzacja i upartyjnienie polskich mediów, które zamiast obiektywnej informacji oferują przekaz jednostronny, zgodny z preferencjami politycznymi odbiorców, wzmacniający poczucie tożsamości i intensyfikujący wzajemną niechęć pomiędzy zwolennikami poszczególnych opcji. Celem niniejszego artykułu jest sprawdzenie, czy i w jakim stopniu konsumpcja mediów (tradycyjnych i nowych) wpłynęła na wykształcenie negatywnej identyfikacji partyjnej w 2015 i 2019 roku. Wyniki analiz przeprowadzonych z wykorzystaniem danych PGSW pokazują, że regularne korzystanie z mediów, w szczególności z telewizji i mediów społecznościowych, zwiększa szanse na wykształcenie negatywnej identyfikacji partyjnej. Wpływ mediów jest do pewnego stopnia zależny od politycznego wyrobienia, nie zależy natomiast od zgodności przekazu medialnego ze światopoglądem badanych.
Go to article

Bibliography

1. Bakshy, Eytan, Messing Solomon, Adamic Lada A. 2015. Exposure to ideologically diverse news and opinion on Facebook. Science, 348: 1130–32. DOI: 10.1126/science.aaa1160.
2. Barber, Michael, Nolan McCarty. 2015. Causes and Consequences of Polarization. Political Negotiation: A Handbook, 15–58. DOI: 10.1017/CBO9781316091906.002.
3. Baumeister, Roy, Ellen Bratslavsky, Catrin Finkenauer, Kathleen Vohs. 2001. Bad Is Stronger than Good. Review of General Psychology, 5: 323–370. DOI: 10.1037/1089-2680.5.4.323.
4. Boxell, Levi, Gentzkow Matthew, Shapiro Jesse M. 2017. Greater Internet use is not associated with faster growth in political polarization among US demographic groups. Proceedings of the National Academy of Sciences, 114, 40: 10612–10617. DOI: 10.1073/pnas.1706588114.
5. Brewer, Marilynn B. 1991. The Social Self: On Being the Same and Different at the Same Time. Personality and Social Psychology Bulletin, 17, 5: 475–82. DOI: 10.1177/0146167291175001.
6. Cacioppo, John, Gary Berntson. 1994. Relationship between Attitudes and Evaluative Space: A Critical Review, with Emphasis on the Separability of Positive and Negative Subtrates. Psychological Bulletin, 115: 401–23. DOI: 10.1037/0033-2909.115.3.401.
7. Campbell, Angus, Philip E. Converse, Warren E. Miller, Donald E. Stokes. 1960. The American voter. Oxford, England: John Wiley.
8. Carlson, Jon, Mayra Chavez, Luis Miramontes, Abraham Olivares, Llonel Onsurez. 2009. Political Party Realignment in Mexico: Fragmentation, Consolidation, and Party Identification. SSRN Electronic Journal. DOI: 10.2139/ssrn.1472555.
9. Caruana, Nicholas J., R. Michael McGregor, Laura B. Stephenson. 2015. The Power of the Dark Side: Negative Partisanship and Political Behaviour in Canada. Canadian Journal of Political Science/Revue Canadienne de Science Politique, 48, 4: 771–89. DOI: 10.1017/S0008423914000882.
10. Conover, Pamela Johnston, Stanley Feldman. 2004. The Origins and Meaning of Liberal/Conservative Self-Identifications. Political psychology: Key readings. New York, NY, US: Psychology Press. DOI: 10.4324/9780203505984-11.
11. Crewe, Ivor. 1976. Party Identification Theory and Political Change in Britain. W: I. Budge, I. Crewe, D. Farlie, eds. Party Identification and Beyond. London: Wiley.
12. Garry, John. 2007. Making ‘party identification’ more versatile: Operationalisingthe concept for the multiparty setting. Electoral Studies, 26, 2: 346–358. DOI: 10.1016/j.electstud.2006.07.003.
13. Gawrońska-Nowak, Bogna, Piotr Lis, Joanna Konieczna-Sałamatin. 2021. Media and Populism. Springer Books, w: Trade Wins or Trade Wars: 161–70. Springer. https://ideas.repec.org/h/spr/sprchp/978-3-030-76997-0_8.html.
14. Grabe, Maria Elizabeth, Annie Lang, Shuhua Zhou, Paul David Bolls. 2000. Cognitive Access to Negatively Arousing News: An Experimental Investigation of the Knowledge Gap. Communication Research 27, 1: 3–26. https://doi.org/10.1177/009365000027001001.
15. Gutmann, Amy, Dennis Thompson. 2010. The Mindsets of Political Compromise. Perspectives on Politics, 8, 4: 1125–1143. DOI: 10.1017/S1537592710003270.
16. Hetherington, Marc J., Thomas J. Rudolph. 2015. Why Washington Won’t Work: Polarization, Political Trust, and the Governing Crisis. Why Washington Won’t Work. Chicago: University of Chicago Press. DOI: 10.7208/9780226299358.
17. Iyengar, Raghuram, Sangman Han, Sunil Gupta. 2009. Do Friends Influence Purchases in a Social Network? SSRN Scholarly Paper 1392172. Rochester, NY: Social Science Research Network. DOI: 10.2139/ssrn.1392172.
18. Iyengar, Shanto, Masha Krupenkin. 2018. The Strengthening of Partisan Affect. Political Psychology, 39: 201–18. DOI: 10.1111/pops.12487.
19. Iyengar, Shanto, Gaurav Sood, Yphtach Lelkes. 2012. Affect, Not Ideology: A Social Identity Perspective on Polarization. Public Opinion Quarterly, 76, 3: 405–31. DOI: 10.1093/poq/nfs038.
20. Iyengar, Shanto, Sean J. Westwood. 2015. Fear and Loathing across Party Lines: New Evidence on Group Polarization. American Journal of Political Science, 59, 3: 690–707. DOI: 10.1111/ajps.12152.
21. Johnston, Richard. 1992. Party Identification Measures in the Anglo-American Democracies: A National Survey Experiment. American Journal of Political Science, 36, 2: 542–59. DOI: 10.2307/2111490.
22. Klimkiewicz, Beata. 2021. The Public Sphere and the Changing News Media Environment in Poland: Towards Structural Polarisation. Javnost – The Public, 28, 1: 53–74. DOI: 10.1080/13183222.2021.1861408.
23. Kosiara-Pedersen, Karina, Kasper M. Hansen. 2015. Gender Differences in Assessments of Party Leaders. Scandinavian Political Studies, 38, 1: 26–48. DOI: 10.1111/1467-9477.12033.
24. Lelkes, Yphtach, Gaurav Sood, Shanto Iyengar. 2017. The Hostile Audience: The Effect of Access to Broadband Internet on Partisan Affect. American Journal of Political Science, 61, 1: 5–20. DOI: 10.1111/ajps.12237.
25. Levendusky, Matthew, Neil Malhotra. 2016. Does Media Coverage of Partisan Polarization Affect Political Attitudes? Political Communication, 33, 2: 283–301. DOI: 10.1080/10584609.2015.1038455.
26. Levendusky, Matthew S. 2013. Why Do Partisan Media Polarize Viewers? American Journal of Political Science, 57, 3: 611–23. DOI: 10.1111/ajps.12008.
27. Maggiotto, Michael A., James E. Piereson. 1977. Partisan Identification and Electoral Choice: The Hostility Hypothesis. American Journal of Political Science, 21, 4: 745–67. DOI: 10.2307/2110735.
28. Mason, Lilliana. 2013. The Rise of Uncivil Agreement: Issue Versus Behavioral Polarization in the American Electorate. American Behavioral Scientist, 57, 1: 140–59. DOI: 10.1177/0002764212463363.
29. Medeiros, Mike, Alain Noël. 2014. The Forgotten Side of Partisanship: Negative Party Identification in Four Anglo-American Democracies. Comparative Political Studies, 47, 7: 1022–46. DOI: 10.1177/0010414013488560.
30. Meeus, Wim, Rens Van De Schoot, Loes Keijsers, Seth J. Schwartz, Susan Branje. 2010. On the Progression and Stability of Adolescent Identity Formation: A Five-Wave Longitudinal Study in Early-to-Middle and Middle-to-Late Adolescence. Child Development, 81, 5: 1565–1581. DOI: 10.1111/j.1467-8624.2010.01492.x.
31. McGregor, Michael, R., Nicholas J. Caruana, Laura B. Stephenson. 2015. Negative Partisanship in a Multi-party System: The Case of Canada. Journal of Elections, Public Opinion and Parties, 25, 3: 300–316. DOI: 10.1080/17457289.2014.997239.
32. Mudde, Cas. 2017. Populism: An Ideational Approach. https://works.bepress.com/cas_mudde/121/.
33. Puglisi, Riccardo, James M. Snyder. 2011. Newspaper Coverage of Political Scandals. The Journal of Politics, 73, 3: 931–950. DOI: 10.1017/S0022381611000569.
34. Ray, Devin G., Diane M. Mackie, Robert J. Rydell, Eliot R. Smith. 2008. Changing Categorization of Self Can Change Emotions about Outgroups. Journal of Experimental Social Psychology, 44, 4: 1210–13. DOI: 10.1016/j.jesp.2008.03.014.
35. Reiljan, Andres. 2020. ‘Fear and Loathing across Party Lines’ (Also) in Europe: Affective Polarisation in European Party Systems. European Journal of Political Research, 59, 2: 376–396. DOI: 10.1111/1475-6765.12351.
36. Rekker, Roderik, Loes Keijsers, Susan Branje, Wim Meeus. 2019. The Formation of Party Preference in Adolescence and Early Adulthood: How and When Does It Occur in the Multiparty Context of the Netherlands? YOUNG 27, 1: 48–68. DOI: 10.1177/1103308818757037.
37. Richardson, Bradley M. 1991. European Party Loyalties Revisited. The American Political Science Review, 85, 3: 751–75. DOI: 10.2307/1963849.
38. Rogowski, Jon C., Joseph L. Sutherland. 2016. How ideology fuels affective polarization. Political Behavior, 38, 2: 485–508.
39. Rose, Richard, William Mishler. 1998. Negative and Positive Party Identification in Post-Communist Countries. Electoral Studies, 17, 2: 217–234. DOI: 10.1016/S0261-3794(98)00016-X.
40. Ruszkowski, Paweł, Andrzej Przestalski, Paweł Maranowski. 2020. Polaryzacja światopoglądowa społeczeństwa polskiego a klasy i warstwy społeczne. Collegium Civitas Press Warszawa.
41. Szczerbiak, Aleks. 2013. Poland (mainly) chooses stability and continuity: the October 2011 Polish Parliamentary election. Perspectives on European Politics and Society, 14, 4: 480–504.
42. Tajfel, Henri. 1979. Individuals and Groups in Social Psychology. British Journal of Social and Clinical Psychology, 18, 2: 183–90. DOI: 10.1111/j.2044-8260.1979.tb00324.x.
43. Tajfel, Henri, John Turner. 1979. An integrative theory of intergroup conflict. W: W. G. Austin. S Worchel. red. The social psychology of intergroup relations: 33–37. Monterrey, CA: Brooks/Cole.
44. Taylor, Shelley E. 1991. Asymmetrical effects of positive and negative events: The mobilization – minimization hypothesis. Psychological Bulletin, 110: 67–85.
45. Tworzecki, Hubert, Radoslaw Markowski. 2014. Knowledge and Partisan Bias: An Uneasy Relationship. East European Politics & Societies, 28: 836–62. DOI: 10.1177/0888325414535626.
46. Van Bavel, Jay J., Elizabeth A. Harris, Philip Pärnamets, Steve Rathje, Kimberly C. Doell, Joshua A. Tucker. 2021. Political psychology in the digital (mis)information age: A model of news belief and sharing. Social Issues and Policy Review, 15: 84–113. DOI: 10.1111/sipr.12077.
47. Vlachová, Klára. 2001. Party Identification in the Czech Republic: Inter-Party Hostility and Party Preference. Communist and Post-Communist Studies, 34, 4: 479–99. DOI: 10.1016/S0967-067X(01)00015-0.
48. Webster, Steven, Alan Abramowitz. 2017. The Ideological Foundations of Affective Polarization in the U.S. Electorate. American Politics Research, 45: 621–647. DOI: 10.1177/1532673X17703132.
49. Wenzel, Michał, Marta Żerkowska-Balas. 2018. Reading, Writing and Political Competence. Polish Sociological Review, 2, 202: 147–165. DOI: 10.26412/psr202.01.
50. Zhong, Chen-Bo, Katherine Phillips, Geoffrey Leonardelli, Adam Galinsky. 2008. Negational Categorization and Intergroup Behavior. Personality & social psychology bulletin, 34: 793–806. DOI: 10.1177/0146167208315457.
51. Żerkowska-Balas, Marta. 2022. Of Love and Hate. Origins and Effects of Positive and Negative Party Identification in Poland. Polish Sociological Review, 1: 3–22. DOI: 10.26412/psr217.01.
52. Żerkowska-Balas, Marta, Mikołaj Cześnik, Mateusz Zaremba. 2017. Dynamika wiedzy politycznej Polaków. Studia Socjologiczne, 3: 7–31.

Go to article

Authors and Affiliations

Marta Żerkowska-Balas
1
ORCID: ORCID

  1. Uniwersytet SWPS
Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

Krytyka jakości debaty publicznej w Polsce i jej spolaryzowanej konstrukcji jest szeroko obecna nie tylko w dyskursie naukowym, ale także w dyskursie tych, którzy ją współtworzą. Celem prezentowanych badań jest, po pierwsze, analiza samowiedzy medialnych elit symbolicznych na temat strukturalnych i komunikacyjnych problemów debaty publicznej, zwłaszcza związanych z polaryzacją medialną, oraz na temat własnej pozycji i uwarunkowań udziału w dyskursie publicznym. Po drugie, celem jest problematyzacja świadomości dyskursowej badanych, czyli ich kompetencji rozróżniania rzeczywistości i jej dyskursowego naddatku oraz gotowości krytycznej analizy swojego wkładu w debatę publiczną. Analizowany materiał empiryczny pochodzi z 21 wywiadów pogłębionych przeprowadzonych od czerwca do października 2021 roku z dziennikarzami, publicystami i publicznymi intelektualistami, którzy są związani z ogólnopolskimi mediami opiniotwórczymi. Choć badani formułują pogłębioną, często radykalną krytykę elit symbolicznych, to dość rzadko są gotowi do krytycznej autoanalizy oraz zakwestionowania substancjalnego charakteru polaryzacji medialnej i dostrzeżenia w jej diagnozie reprodukcji dyskursu o podziałach społecznych.
Go to article

Bibliography

1. Bajka, Zbigniew. 1991. Dziennikarze (1981–1990). Zeszyty Prasoznawcze, 1–2: 149–159.
2. Bajka, Zbigniew. 2000. Dziennikarze lat dziewięćdziesiątych. Zeszyty Prasoznawcze, 3–4: 42–63.
3. Borucki, Andrzej. 1967. Kariery zawodowe i postawy społeczne inteligencji w PRL 1945–1959. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum.
4. Borucki, Andrzej, red. 1980. Polska inteligencja współczesna. Z problematyki samowiedzy. Warszawa: Instytut Filozofii i Socjologii PAN, Instytut Socjologii Uniwersytetu Łódzkiego.
5. CBOS. 2016. Społeczne oceny uczciwości i rzetelności zawodowej. Komunikat z badań, 34. Oprac. R. Boguszewski. Warszawa: Fundacja Centrum Badania Opinii Społecznej.
6. CBOS. 2019. Wiarygodność mediów. Komunikat z badań, 70. Oprac. M. Omyła-Rudzka, M. Feliksiak. Warszawa: Fundacja Centrum Badania Opinii Społecznej.
7. CBOS. 2021. Postrzeganie telewizyjnych programów informacyjnych i publicystycznych. Komunikat z badań, 106. Oprac. M. Omyła-Rudzka, B. Roguska. Warszawa: Fundacja Centrum Badania Opinii Społecznej.
8. Chałasiński, Józef. 1958. Przeszłość i przyszłość inteligencji polskiej. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza.
9. Chałasiński, Józef. 1962. Socjologia Spencera jako element społecznej samowiedzy inteligencji w Anglii, w Polsce i Ameryce w końcu XIX stulecia. Przegląd Socjologiczny, 16, 1: 7–30.
10. Chlebowski, Michał. 2020. Dziennikarzy portret własny. Kraków: Libron.
11. Curry, Jane. 1990. Poland’s Journalists. Professionalism and Politics. Cambridge-New York: Cambridge University Press.
12. Czyżewski, Marek. 2003. Trzy nurty socjologii przemocy jako odmiany dyskursu – o pułapkach czynienia przemocy wytłumaczalną. Przegląd Socjologiczny, 52, 1: 205–234.
13. Czyżewski, Marek. 2017. Retoryka podmiotowej sprawczości. Uwarunkowania – reguły – skutki. W: K. Kłosińska, R. Zimny, red. Przyszłość polszczyzny – polszczyzna przyszłości. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury, 98–111.
14. Czyżewski, Marek, Karol Franczak, Magdalena Nowicka, Jerzy Stachowiak. 2014. Wprowadzenie. W: Tychże, red. Dyskurs elit symbolicznych. Próba diagnozy. Warszawa: Wydawnictwo Sedno, 7–20.
15. Dahl, Robert. 1968. Some Explanations. W: R. Dahl, ed. Political Oppositions in Western Democracies. New Heaven-London: Yale University Press.
16. Dobek-Ostrowska, Bogusława, Paulina Barczyszyn, red. 2016. Zmiana w dziennikarstwie w Polsce, Rosji i Szwecji. Analiza porównawcza. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
17. Edelman Trust Barometer. 2018. Global Report. https://www.edelman.com/trust/2018-trust-barometer. Dostęp 1.07.2022.
18. Fisher, Mark. 2020. Realizm kapitalistyczny. Przekład Andrzej Karalus. Warszawa: Książka i Prasa.
19. Foucault, Michel. 1995. Historia seksualności. Przekład Bogdan Banasiak, Tadeusz Komendant, Krzysztof Matuszewski. Warszawa: Czytelnik.
20. Foucault, Michel. 1998. Trzeba bronić społeczeństwa. Przekład Małgorzata Kowalska. Warszawa: Wydawnictwo KR.
21. Foucault, Michel. 2002. Porządek dyskursu. Przekład Michał Kozłowski. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.
22. Garfinkel, Harold. 1989. Aspekty problemu potocznej wiedzy o strukturach społecznych. W: Z. Krasnodębski, red. Fenomenologia i socjologia. Warszawa: PWN, 324–342.
23. Głowacki, Michał, Michał Kuś. 2019. Media Accountability meets Media Polarisation: A Case Study from Poland. W: T. Eberwein, S. Fengler, M. Karmasin, eds. Media Accountability in the Era of Post-Truth Politics: European Challenges and Perspectives. London-New York: Routledge, 100–115.
24. Grabowska, Mirosława. 2004. Podział postkomunistyczny: społeczne podstawy polityki w Polsce po 1989 roku. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
25. Hallin, Daniel C., Paolo Mancini. 2007. Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu porównawczym. Przekład Marta Lorek. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
26. Jarosz, Maria, red. 2005. Wygrani i przegrani polskiej transformacji. Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN i Oficyna Naukowa.
27. Jarosz, Maria. 2013. Jedna Polska? Zarys przywilejów. W: M. Jarosz, red. Polskie bieguny. Społeczeństwo w czasach kryzysu. Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN i Oficyna Naukowa, 17–49.
28. Kania, Dorota, Jerzy Targalski, Maciej Marosz. 2013. Resortowe dzieci. Media. Warszawa: Fronda.
29. Kopeć-Ziemczyk, Katarzyna. 2020. Polaryzacja mediów w Polsce. Analiza zawartości „Wiadomości” TVP i „Faktów” TVN w okresie kampanii samorządowej w 2018 roku. Warszawa: Uniwersytet Warszawski (niepublikowana praca doktorska).
30. Koselleck, Reinhart. 2012. Warstwy czasu. Studia z metahistorii. Warszawa: Oficyna Naukowa.
31. Kulas, Piotr. 2017. Inteligenckość zaprzeczona. Etos i tożsamość młodych inteligenckich elit. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
32. Laclau, Ernesto, Chantal Mouffe. 2007. Hegemonia i socjalistyczna strategia: przyczynek do projektu radykalnej polityki demokratycznej. Przekład Sławomir Królak. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
33. Lakoff, George, Mark Johnson. 2020. Metafory w naszym życiu. Przekład Tomasz Krzeszowski. Warszawa: Aletheia.
34. Lewestam, Karolina. 2018. Różnorodność mediów to pułapka. Wpadamy w nią jak muchy. Dziennik Gazeta Prawna, 7 października 2018. https://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/582648,telewizja-radio-internet-media-spolecznosciowe-przekaz-rzeczywistosc.html. Dostęp 1.07.2022.
35. Lipiński, Artur. 2019. Banalny antykomunizm i podział postkomunistyczny. Konstruowanie pamięci zbiorowej w polskim dyskursie politycznym. Studia Polityczne, 47, 2: 51–74. DOI: 10.35757/ STP.2019.47.2.3.
36. Męcfal, Sylwia. 2019. Prasa lokalna w relacjach z kluczowymi aktorami społecznymi. Kraków: Universitas.
37. Mocek, Stanisław. 2006. Dziennikarze po komunizmie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar i Collegium Civitas Press.
38. Mouffe, Chantal. 2015. Agonistyka. Polityczne myślenie o świecie. Przekład Barbara Szelewa. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
39. Nowicka-Franczak, Magdalena. 2018. Antyinteligenckość jako strategia komunikacyjna w debacie publicznej. W: P. Kulas, P. Śpiewak, red. Od inteligencji do postinteligencji. Wątpliwa hegemonia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, 72–101.
40. Nowicka-Franczak, Magdalena. 2021. Self-Criticism in Post-Communist Times: The Polish Debate on the Democratic Transition in the Eastern European Context. Communist and Post-Communist Studies, 54, 4: 28–53. DOI: 10.1525/j.postcomstud.2021.54.4.28.
41. Obacz, Piotr. 2018. Podział „Polska solidarna – Polska liberalna” w świetle wybranych koncepcji pluralizmu politycznego. Kraków: Libron.
42. Olędzki, Jerzy. 1998. Polish Journalists: Professionals or not?. In: D. H. Weaver, W. Wu, eds. The Global Journalist. News People Around the World. Hampton Press: New Jork, 277–297.
43. Palska, Hanna. 1994. Nowa inteligencja w Polsce Ludowej. Świat przedstawień i elementy rzeczywistości. Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
44. Popielarz, Ewa, red. 2011. Polska solidarna czy Polska liberalna: wyzwania dla społeczeństwa, państwa i prawa. Kraków: Księgarnia Akademicka.
45. Posner, Richard A. 2001. Public Intellectuals: A Study of Decline. Cambridge: Harvard University Press.
46. Raciborski, Jacek. 2019. Zakrzepnięcie PiS i AntyPiS. Klasa ludowa kontra średnia, minimalne przepływy – analiza Raciborskiego. OKO.press, 24 czerwca 2019. https://oko.press/zakrzepniecie-pis-i-antypis-klasa-ludowa-kontra-srednia-minimalne-przeplywy-analiza-raciborskiego/. Dostęp 11.08.2022.
47. Rychard, Andrzej, Henryk Domański, Paweł Śpiewak. 2005. Polska jedna czy wiele? Warszawa: Trio.
48. Sandel, Michael J. 2020. Tyrania merytokracji. Co się stało z dobrem wspólnym? Przekład Bartosz Sałbut. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
49. Smoczyński, Rafał, Tomasz Zarycki. 2017. Totem inteligencki. Arystokracja, szlachta i ziemiaństwo w polskiej przestrzeni społecznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
50. Stępińska, Agnieszka, Szymon Ossowski. 2011. Dziennikarze w Polsce: wartości, priorytety i standardy zawodowe. Studia Medioznawcze, 1: 17–28.
51. Szczepański, Jan, red. 1958. Z badań klasy robotniczej i inteligencji. Warszawa: PWN.
52. Szot, Lucyna. 2013. Dziennikarze mediów lokalnych. Między profesjonalizmem a koniecznością przetrwania. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
53. van Dijk, Teun A. 1993. Elite Discourse and Racism. Newbury Park: Sage.
54. van Dijk, Teun A., red. 2001. Badania nad dyskursem. W: T.A. van Dijk, red. Dyskurs jako struktura i proces. Przekład Teresa Dobrzyńska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 9–44.
55. Węglińska, Agnieszka. 2018. Dziennikarze telewizji publicznej w Polsce. Między polityką, misją a rynkiem. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
56. Wielowieyska, Dominika. 2019. Polaryzacja za pomocą nienawiści i pogardy opłaca się politycznie? Poranek Radia TOK FM. TOK FM, 14 stycznia 2019. https://audycje.tokfm.pl/podcast/71294,Polaryzacja-za-pomoca-nienawisci-i-pogardy-oplaca-sie-politycznie. Dostęp 1.07.2022.
57. Zarycki, Tomasz, Tomasz Warczok. 2014. Hegemonia inteligencka: kapitał kulturowy we współczesnym polskim polu władzy – perspektywa „długiego trwania”. Kultura i Społeczeństwo, 4: 27–49.
58. Zarycki, Tomasz, Tomasz Warczok. 2020. The Social Construction of Historical Traumas: The Polish Experience of the Uses of History in an Intelligentsia dominated Polity. European Review, 28, 6: 911–931. DOI:10.1017/S1062798720000344.

Go to article

Authors and Affiliations

Magdalena Nowicka-Franczak
1
ORCID: ORCID

  1. Uniwersytet Łódzki

This page uses 'cookies'. Learn more