Przez Ingardenowskie kryteria istnienia (bytu) absolutnego rozumiem cztery momenty bytowe, jakie w I tomie Sporu o istnienie świata Roman Ingarden przypisuje istnieniu absolutnemu: samoistność, pierwotność, samodzielność i niezależność. Rozpatruję je w odniesieniu do poszczególnych obiektów fizycznych oraz materialnego wszechświata jako całości. Artykuł – poza kilkoma wyjaśnieniami wstępnymi – koncentruje się wokół trzech tez, które omawiam w następującej kolejności: 1) rozróżnienie przez Ingardena – obok istnienia (bytu) absolutnego – aż siedmiu rodzajów (wariantów) istnienia względnego jest nadmiarowe, jeśli chodzi o przedmioty materialne; 2) żadnemu z poszczególnych przedmiotów materialnych (fizycznych) nie przysługuje jakakolwiek cecha (moment bytowy) właściwa bytowi absolutnemu; 3) istnieją pewne zasadnicze powody, dla których fizyczny wszechświat (byt materialny w sensie kolektywnym) nie może być uznany za byt absolutny (istnienie absolutne).