1. W „Meandrze” zamieszczane są wyłącznie oryginalne, niepublikowane artykuły, tłumaczenia, utwory literackie, recenzje i wspomnienia. Prosimy o nadsyłanie tekstów na adres redakcji w postaci elektronicznej, jako załącznik do wiadomości e-mail. Przyjmiemy jednak materiały w każdej formie. W przypadku greki sugerujemy użycie czcionki Unicode. Redakcja nie zwraca nadsyłanych materiałów. Wszystkie prace naukowe zamieszczane w „Meandrze” podlegają recenzji zewnętrznej, wszystkie materiały są publikowane po gruntownym opracowaniu redakcyjnym. Proces recenzji jest opisany szczegółowo na stronie https://journals.pan.pl/meander/. Autor otrzymuje egzemplarz autorski „Meandra” i wersję elektroniczną swojej publikacji (plik pdf). Przypominamy o konieczności podania adresu do korespondencji z autorem (sugerujemy adres e-mail).
2. Tekst główny powinien być pisany czcionką Times New Roman, wielkość 12 pkt z interlinią 1,5. Cytaty z opracowań powinny być zawarte w cudzysłowie, słowa obcojęzyczne i cytaty łacińskie wewnątrz tekstu zaznacza się kursywą, greckie nie wymagają dodatkowego wyróżnienia. Obszerniejsze cytaty (łacińskie, greckie i tłumaczenia) należy umieścić w osobnym akapicie, zapisanym mniejszą czcionką (bez cudzysłowu). Przypisy powinny znajdować się pod głównym tekstem. W głównym tekście należy unikać skrótów i cyfr. Prosimy o dołączenie zwięzłych streszczeń i słów kluczowych po polsku oraz angielsku. Dołączenie streszczenia po łacinie mile widziane.
3. Adresy bibliograficzne powinny być zawarte w przypisach w następującej formie:
Th. A. Schmitz, Moderne Literaturtheorie und antike Texte. Eine Einführung, Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2002, s. 126–154.
M. Cary, H. H. Scullard, Dzieje Rzymu. Od czasów najdawniejszych do Konstantyna, przeł. J. Schwakopf, t. II, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1992, s. 424–440.
K. Kumaniecki, Nad prozą antyczną, [w:] O sztuce tłumaczenia, oprac. M. Rusinek, Wrocław 1955, s. 99–109.
M. Campbell, Three Notes on Alexandrine Poetry, Hermes 102, 1974, s. 38–46.
Nazwę wydawnictwa można pominąć w przypadku książek wydanych ponad 50 lat temu. Należy unikać skrótów „n.”, „nn.”, precyzyjnie określając przedział stron lub wersów. Odnośniki do już zacytowanych wcześniej publikacji powinny mieć następującą postać: Campbell, op. cit., s. 42. Zamiast „op. cit.” należy podać skrócony tytuł, jeśli pojawiły się wcześniej odnośniki do więcej niż jednej pracy tego samego autora. Na końcu artykułu należy dołączyć bibliografię, wyliczającą wszystkie prace przywołane w przypisach.
4. Odnośniki do autorów starożytnych powinny być podane w rozsądnie skróconej formie, w sposób ogólnie przyjęty:
Hom. Il. I 1; Pind., fr. 58 Snell-Maehler; Soph. Oed. Col. 103; Pl. Men. 70 b – 73 c; Aristot. Metaph. IV 1007 a 21–26; Cic. De or. III 93–95; Quint. Inst. VIII 6, 44.
"MEANDER" online
Baza CEEOL (do 2016 roku, nieuaktualniana):
http://www.ceeol.com/search/journal-detail?id=1030
W Bazie Czasopism Humanistycznych i Społecznych Muzeum Historii Polski dostępne są spisy treści z lat 1946-2008:
http://www.bazhum.pl/bib/journal/290/
Facebook: